The wrong view of life

Τι είναι αυτό κουτί;


Μαύρη ζωή που κάνουμε εμείς οι μαύροι οι κλέφτες και τα λοιπά και τα ρέστα. Γυρίζω από την δουλειά στις 10.30 το βράδυ. Ήξερα ότι έρχεται η κιθάρα. Το είχα τσεκάρει με την UPS…
Μπαίνω το βράδυ στο σπίτι και βλέπω την τεράστια κούτα. Έλα όμως που δεν μπορώ να χαρώ το απόκτημά μου, καθότι έχει χαλάσει το καζανάκι στην τουαλέτα…
Παρένεθεσις: Ναι, ξέρω από επισκευές στο σπίτι… χρεώνω με ανταλλαγή ειδών για τους ενδιαφερόμενους/ες. Ανταλλάσω πχ, επισκευή στην βρύση που στάζει, με σιδέρωμα, σκούπισμα… τέτοια πράγματα, δεν πιστεύω να πήγε στο πονηρό κανενός/καμίας, το μυαλό… Κλείνει η παρένθεση.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά έχει φτάσει δώδεκα η ώρα, άντε τώρα να ξεπακετάρεις και να κουρδίσεις [χορδίζω είναι η επίσημη ορολογία πάντως να ξέρετε]. Είναι και η κοινή ησυχία που πρέπει να σεβόμεθα ως νομοταγείς πολίτες…

Στο σπίτι βέβαια εδώ και δέκα μέρες, κατοικοεδρεύει η super-μαμά. Βλέπει τον τύπο με την τεράστια κουτάρα και κάτι παθαίνει… Έχει φαγωθεί να μάθει τι είναι αυτή η κούτα! Βλέπει εμένα να μην πολυκαίγομαι να την ανοίξω βραδυάτικα αλλά δεν λέει τίποτα γιατί ξέρει ότι θα γίνει πόλεμος.

Βέβαια αντί για μια τρελλή επιθυμία ν’ ανοίξω το κουτί, μου κόλλησε στο μυαλό να βγω και να πιω τον άμπακο. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, χωρίς να έχω καμιά ένταση.

Βέβαια πέρα από τα θέλω, υπάρχουν και τα πρέπει. Έπρεπε το δέμα ν’ ανοιχτεί και να τσεκαριστεί ότι όλα είναι εντάξει…
Ξυπνάω πιο νωρίς σήμερα, φτιάχνω καφέ, πράγμα σπάνιο γιατί συνήθως φεύγω τρέχοντας για την δουλειά. Τσουπ, εμφανίζεται και η super-μαμά… επιτέλους θα μάθαινε τι έχει το τεράστιο κουτί.

Η πλάκα είναι ότι η συσκευασία ήταν η κιθάρα με την θήκη στο κουτί της και όλο αυτό σε ένα ακόμα κουτί. Με λίγα λόγια το δωμάτιο γέμισε κουτιά!!!

Η super-μαμά δεν μπορεί να κρατηθεί
– Συλλογή κάνουμε παιδί μου;
– Δεν μου λες μάνα πόσες κιθάρες είχα;
– Τρεις
– Τώρα πόσες έχω;
– τρεις
– Πες μου με γεια μάνα
– Με γεια…
λέει γελώντας πονηρά γιατί θέλει να γκρινιάξει αλλά είναι και το θέμα της γρουσουζιάς στην μέση… καθότι έχουμε τσακωθεί δεκάδες φορές για το θέμα ότι η γκρίνια φέρνει γρουσουζιά.

Μια κωλοφαρδία είναι ό,τι το χρώμα είναι το καλό sunburst κι όχι το κοκκινωπό που είχα βάλει σε προηγούμενο post. Η θήκη έχει κάποιο θέμα γιατί είναι vintage style… δηλαδή σουέντ ύφασμα με δέρμα στις άκρες και σε κανά χρόνο θα έχει γίνει χάλια από την σκόνη και τον καπνό του τσιγάρου… από την άλλη θα μου πεις βγαίνει και η ροκιά έτσι…

Το πρώτο από τα δύο project του 2007, στεύθηκε με απόλυτη επιτυχία και σε χρόνο dt. Καλό αυτό.

Άλλο θέμα τώρα.

Από τον Παλπ κόλλησα αυτό με τους counters στα blog. Όχι για την επισκεψιμότητα αλλά για τα keyword που δίνουν στο google και βρίσκουν το blog.
Να πω την αλήθεια αν εξαιρέσουμε το keyword «blues γάμου», τ’ άλλα κάτι μπούρδες είναι. Κανένα ενδιαφέρον σαν του Παλπ… Τόσο ξενερουά που έπαψα να το κοιτάω. Πιο ξενερουά και από το blog μου για να καταλάβεται…
Χθες όμως στο γραφείο και μέχρι να έρθουν οι εγκρίσεις να πάμε κι εμείς σπίτι μας σαν άνθρωποι, για να περάσει η ώρα κοίταξα τον counter….

Τι να πεις στον άνθρωπο που έδωσε αυτό το search!!!!!!!?????????

Ήθελα να ήξερα ποιος είναι, γιατί σίγουρα είναι γνωστός…
Γκαρντάση δεν είναι στο blog μου ο πιντιούκ ρε…
άσε μύνημα και θα τον ενημερώσουμε το συντομότερο δυνατόν…

Αλλοιώς πάρτον στο κινητό…

μετά τις δώδεκα…

13 responses

  1. Αφού έχω το ελεύθερο να φλυαρώ, ας φλυαρήσω!

    1. Με γεια την κιθάρα!
    2. Καλά την έχεις εκπαιδεύσει τη μαμά σου!
    3. Πού τα ξέρεις εσύ τα vintage και τα Louboutin και τα τοιαύτα περί μόδας; Με έχεις εντυπωσιάσει!
    4. Εμένα να δεις πώς με βρίσκουν. Υπολογίζω πως η μισή Ελλάδα πάσχει από κατάθλιψη. Νούμερο ένα στην αναζήτηση είναι τα Ladose. Ένας μάλιστα ρώτησε κιόλας: “Να πάρω Ladose;” Θα τού ΄λεγα τώρα τι να πάρει, αλλά άσε…
    Μεταξύ “Λαντόζ” και “μπαλέτου” και “σπυριών από αλλεργία” λοιπόν, βρέθηκε κι ένας που έψαχνε σκόνη για πλακάκια! Καλό, ε;

    24/01/2007 at 5:16 pm

  2. δεν θα πρωτοτυπησω

    1. με γεια την κιθαρα , σωστη η μαμα δεν στα χωσε , μπραβο της

    2 ενα δικο μου θεμα τωρα που θελω την βοηθεια σου ( μα τι γυφτος ειμαι )

    ο μικρος μου τρελλαινεται να ακουει κιθαρα , του επαιξε τυχαια ο πεθερος μου σπιτι και ηταν μεσα στο χαμογελο , θελω να μου πεις ( σε θερμοπαρακαλω) που θα βρω και καποια κομματια εννοειται στο ιντερνετ , μονο με κιθαρα

    θα σου ειμαι υποχρεος

    καλο απογευμα

    24/01/2007 at 5:55 pm

  3. Με γεια η κιθάρα!!!
    Περιμένω να μου παίξεις Ρόρυ (καλά το’πα?) με ακκόρντο στη ρε.
    Ρε, σου μίλαγα στο μουσουνού και με αγνόησες, μπούχουχου.

    24/01/2007 at 6:15 pm

  4. Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές!
    Τώρα που το σκέφτομαι μήπως θα πρέπει ν’ αρχίσω να μαζεύω λεφτά για να φτιάξω εκείνο το μίνι studio στο σπίτι; :-))))))))

    @ 3 Parties a day
    Η super-μαμά δεν παίρνει εκπαίδευση. Μόλις πριν 3 μέρες είχε γίνει πόλεμος στο σπίτι και δεν ρίσκαρε έναν καινούριο… :-))))

    Όσο για το που ξέρω από μόδα. Γυναίκες… Το παραδέχομαι, μου αρέσουν οι γυναίκες. Ασχολούμαι μαζί τους σε βαθμό εκνευριστικό. Έχω άποψη για τα πάντα… [από την μαμά μου πρέπει να το έχω κληρονομήσει αυτό!!!]
    Δεν μου φαίνεται απίθανο που σε ψάχνουν μέσω Ladose. Είσαι η εγκυκλοπαίδια των σύγχρονων νευρώσεων!!! Κι αυτός με τα πλακάκια, πρόβλημα με την πισίνα θα είχε. Είμαι σίγουρος!!!!!! :-))))))

    @ eparxiakosaloni
    Η απάντηση είναι εύκολη. Paco de Lucia, John McLaughlin και Al di Meola. Αν και πιστεύω ότι και με κουδουνίστρα να έπαιζε ο παπούς, πάλι χαρούλες θα έκανε ο μικρός. 🙂

    @ Μικρό karaoke girl
    Δεν είδα τον μουσουνού εκείνη την στιγμή γιατί δεν ήμουν στο γραφείο μου και όταν επέστρεψα με είχε πετάξει όξω. 😦
    Δεν έχει Rory εσύ. Δεν σου έστειλα το midi να κάνεις προπόνηση στους Led Zeppelin που ξέρεις και τους στίχοι; Δεν πιστεύω να τεμπελιάζεις… 😉

    25/01/2007 at 11:47 am

  5. Με ‘γειες, με ‘γειες, με ‘γειες!!!!

    Αθάνατες μανάδες!:ΡΡΡΡΡ

    Εγώ πάντως το μήνυμα “πίεσης” το έστειλα!
    Η σειρά σου τώρα!:-)))

    26/01/2007 at 10:06 am

  6. Εύχομαι να σου βγει καλή η κιθάρα. Πολύ θαυμάζω αυτούς που τα καταφέρνουν στη μουσική. Το είχα γράψει κ στο μπλογκ του Δον, εμένα με έδιωξε ο καθηγητής του Ωδείου από την τάξη γιατί όπως είπε στη μάνα μου ‘δεν είχε ξαναδεί τόση απουσία μουσικού αυτιού με τόση υπερβολική σαχλαμάρα μέσα στο μάθημα’

    26/01/2007 at 12:18 pm

  7. Δεν ξερω γιατι, αλλα σε συμπαθησα ακομα πιο πολυ τωρα που ανεφερες τη μανα σου. Ισως επειδη τσοπαλιαζομαι και γω με την δικια μου καθε τρεις και λιγο και σε νιωθω. Κατα τ’αλλα μεγιες μεγιες οι νεες οι μπλουζιες.

    26/01/2007 at 7:12 pm

  8. 1
    >Με γεια…
    >λέει γελώντας πονηρά γιατί θέλει
    >να γκρινιάξει αλλά είναι και το >θέμα της γρουσουζιάς στην μέση… >καθότι έχουμε τσακωθεί δεκάδες >φορές για το θέμα ότι η γκρίνια >φέρνει γρουσουζιά.

    Κατανοώ..

    2
    Με γεια την κιθάρα!!!

    3
    Ωραίο μπλογκ!! Επιτέλους κάτι με blues..

    26/01/2007 at 9:17 pm

  9. περιμένω να ανεβάσεις στο μπλοκ σου τα μπλουζ που θα παίζεις με τη νέα κιθάρα. Με γεια.

    27/01/2007 at 7:52 pm

  10. @ Μάγος της Φυλής
    Θενκ γιου. Της το λέω της μάνας μου ότι είναι αθάνατη αλλά δεν με πιστεύει.

    @ zoi20
    Μια χαρά είναι η κιθάρα Ζωή. Σίγουρα καλύτερη από τις ικανότητές μου 🙂
    Το μουσικό αυτί όπως λένε και ο Grossman και ο Hamburger στα βιβλία τους είναι κάτι που στρώνει με την εξάσκηση. Πάντως μην στεναχωριέσαι. Χω ακούσει για δάσκαλο κιθάρας στην Θεσσαλονίκη που για να σε δεχτεί στο μάθημα, έπρεπε να έχεις παίξει κιθάρα σε σκουπόξυλο και να έχεις τραγουδίσει στο πορτατίφ!!!! 😉

    @ Misirlou Oubliez
    Μπορώ να μάθω που ήσουν εσύ τόσες μέρες; Έχτιζες τίποτα μαστόροι στα μπετά; Παλούκωνες σιδεράδες; Έκανες τελετές βουντού με τις κότες του γείτονα; Εκστράτευσες στα Τίρανα να επαναπατρίσεις τ’ αστέρια σοφατζήδες;

    @Nathalie said…
    Έχουμε τσακωθεί με την super-μαμά γι’ αυτό το θέμα άπειρες φορές.
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! 🙂

    @iris
    Ευχαριστώ! Το ν’ ανεβάσω δικά μου τραγούδια είναι ένα θέμα που το ψάχνω καιρό. Κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα τα καταφέρω χωρίς ν’ αναγκαστώ ν’ αγοράσω κονσόλα και μικρόφωνα… 🙂

    29/01/2007 at 9:27 am

  11. Αν και καθυστερημένα…ΜΕΓΕΙΑ ΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑΑΑΑ!!! Καλόπαιχτη και καλοτάξιδη! Aπ’ ότι είδα την πήρες από Thomann! Φυσικά και καλά έκανες, απλά έχω μια απορία..Σου ήρθε σεταρισμένη?? Και πάλι με γεια σου!

    30/01/2007 at 12:38 am

  12. Ευχαριστώ πολύ. Θα μείνει αταξίδευτη αυτή, καθότι όπως λέει ο θρύλος μπορεί ν’ αποκτήσεις 50 κιθάρες αλλά μία θα είναι πάντα η κιθάρα σου. Εμένα είναι η Peugeotcaster, η άλλη ακουστική που έχω. Αυτή που έχω στην φωτογραφία μου στα χιόνια.
    Αν σκέφτεσαι να πάρεις κιθάρα απ’ τον Thomann, σταμάτα να το σκέφτεσαι. Απλά δώσε την παραγγελία σου. Εγώ δεν είχα άλλη επιλογή. Ή την έπερνα από εκεί ή περίμενα αν και πότε θα εδεήσει ο Στόλλας…
    Η συγκεκριμένη δίνεται από το εργοστάσιο με 10αρες χορδές και στο site της Guild έλεγαν ότι αν θέλετε ν’ αλλάξεται μέγεθος πρέπει να την πάτε σε τεχνίτη να σας την σετάρει…
    Επειδή στην ακουστική παίζω με 12άρες είχαν αρχίσει να με ζώνουν τα φίδια. Για καλή μου τύχη και μια και θα ερχόταν το κουτί, παράγγειλα και 10 σετ 12άρες Ernie Ball Earthwood και Μartin Clapton’s Choice που δεν βρίσκω εύκολα στην Ελλάδα.
    Η κιθάρα ήρθε με 12άρες. Το έβλεπα και δεν το πίστευα. Μούφα Fender μαμίσιες αλλά 12άρες!!!!! Που σημαίνει ότι όταν λένε στο site τους ότι κάθε κιθάρα ανοίγεται και σετάρεται πριν σταλθεί, λένε αλήθεια. 😉

    30/01/2007 at 1:02 pm

  13. Χμμ! Thanks για αυτή την πληροφορία. Ευχάριστο αυτό. Άμα χρειαστώ τίποτα άλλο θα σε ρωτήσω!

    30/01/2007 at 11:14 pm

Leave a comment