The wrong view of life

Archive for January, 2009

Άγριος περήφανος χορός

Μόλις βλέπω αυτό το ξέσπασμα της Annie Raines, μου έρχετε στο μυαλό ο στίχος του Αγγελάκα, «μα εγώ μ’ ένα άγριο περήφανο χoρό πάνω απ’ τις λύπες θα πετάξω, σιγά μην κλάψω, μην φοβηθώ»….


Ευχές

Αυτές τις μέρες τρέχει ο διαγωνισμός “η πιο έξυπνη ευχή για τον νέο χρόνο”. Δεν ξέρω ποιος θα τον κερδίσει αλλά δεν έχει και καμιά ιδιαίτερη σημασία. Για μένα τουλάχιστον.

Υγεία να υπάρχει και αν δεν είναι καλή η χρονιά θα την φτιάξουμε στην πορεία.
Και δεν μιλάω για οδοφράγματα, μολότωφ και επαναστάσεις που ποτέ δεν θα γίνουν.
Γιατί δεν θα γίνουν. Ενώ ξεκίνησε καλά το πράγμα, βγήκαν πολλά κουμπούρια στο τραπέζι και το θέμα πάει αλλού. Ξαναγυρνάμε στα παλιά. [Για τις φαντασιώσεις της Δεξιάς όπως πολύ σωστά επισήμανε ο κ. Χρυσοχοΐδης… προσεχώς].

Για τους πιο πολλούς βέβαια δεν θα είναι μια καλή χρονιά γιατί οι Τράπεζες έκοψαν τα δανεικά. Αλλά και τι να κάνεις. Όπως είπε και ένας φίλος εκεί που αναλύαμε τα γεγονότα τώρα στις διακοπές, “καλύτερα, να καθαρίσει και η πιάτσα απ’ τους αεραμπανάδες”…
Η πιστωτική κάρτα είναι ένα καλό εργαλείο. Αλλά, άλλο εργαλείο και άλλο, πάω να φτιάξω μια ζωή που δεν μπορώ να την υποστηρίξω οικονομικά. Αγόρασε ζωή με δόσεις. Αλλά αν δεν μπορείς να πληρώσεις ούτε τις δόσεις, τι την θέλεις τέτοια ζωή ρε μπαγάσα;

Ρεζίλης θα καταντήσεις σαν κι αυτόν εδώ, μια και το ρίξαμε στην οικονομία.
Που διαβαζα αμεριμνο-αμέριμνος την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και μόλις έφτασα στην σελίδα 8, δίπλωσα από τα γέλια.
Πρόσεξε τη φωτό

βλήμα

Δεν είναι που κρατάει την κιθάρα στην πλάτη. Το ξέρω είναι ένας από ‘μας και συμπάσχει στις αγωνίες και τα προβλήματά μας. Να δεις που θα τζαμάρουμε, τώρα που έχει ελεύθερο χρόνο. Δεν είναι εκεί το θέμα, είναι η κιθάρα, αυτή κάθ’ αυτή.
Fender resonator των 325 ευρώ!

Κατ’ αρχήν ας πάρουμε το “resonator”. Η κατ’ εξοχήν blues κιθάρα [μαζί με τις semi-accoustic].
Δηλαδή είχαμε Υπ. Οικονομικών έναν τεράτιο bluesman και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι.
Τρέμε τρισμέγιστε Son House στον τάφο σου. Θα σολάρει ο Αλογογκούφης! Να σου βάλω το τραγούδι, που βάζει ο Martin Scorsese στις ταινίες που έχει γυρίσει για τα blues, για να καταλάβεις τι θα πει resonator.

Άκουσες ήχο έτσι;

Από την άλλη, είναι η μάρκα και η τιμή.
Ας αρχίσουμε τις υποθέσεις.
α] Ο Αλογογκούφης είναι φανατικός Φεντεράς και δεν πιάνει στα χέρια του τίποτα άλλο.

β] Υποστηρίζει το “σεμνά και ταπεινά” και δεν θέλει να προκαλεί τον κόσμο παίζοντας με Gibson Dobro σαν τον Eric. Πολύ δε περισσότερο με National σαν την πλουτοκρατία τον Son House [βλέπε βίντεο παραπάνω] και τον Rory.

Το ξέρω γελάς.
Αλλά με την φάμπρικα που έχει [είχε] ανοίξει με τις πιστωτικές κάρτες, εμφανίστηκαν πολλοί με μια resonator στην πλάτη επειδή κάποιος τους είπε ότι αυτές είναι οι σημερινές αναγκές και έτσι θα γίνουν καμπόσοι. Χωρίς να ξέρουν τι είναι resonator και χωρίς ποτέ να θέλουν να παίξουν Delta Blues.

Εύχομαι να μην είσαι ένας από αυτούς.
Αυτή είναι η ευχή μου για το 2009 μετά το “υγεία και όλα τ’ άλλα φτιάχνουν”.