Χαρικλάκια σχέδιο Βηταπενηνταδύο
Μπλογκοϊστόρημα, επεισόδιο α…
Χαζολόγαγα κάποια στιγμή στο net, [δεν θυμάμαι ακριβώς τι έψαχνα] κι έπεσα πάνω στο forum του Woody Mann και του Bob Brozman. Τό ξέρω ότι ψάχνω όλο μαλακίες… κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσω εκεί που είναι το επίπεδό μου. Στα τσοντοσάιτ. Στο θέμα μας τώρα.
Τι είναι Woody Mann και Bob Brozman; Ο ένας είναι ο καλύτερος slide κιθαρίστας και ο άλλος στους πέντε καλύτερους ακουστικούς. Για blues μιλάμε και για Χαρικλάκια… να μην ξεχνιώμαστε…
Αυτοί έχουν γράψει και βιβλία μουσικά. Τα κανονικά μουσικά…. αυτά με τις νότες και τις παρτιτούρες… καλά το καταλάβατε τα έχω όλα. Κι έχουν φτιάξει ένα forum όπου δίνουν συμβουλές.
Μπαίνει ένας Χριστιανός [αυτό δεν το ξέρω, το υποθέτω] και ανοίγει ένα topic, να ρωτήσει ποια τραγούδια ακουστικού blues μπορεί να παίξει με πένα γιατί δεν ξέρει fingerstyle…
Άστραψε και βρόντηξε στα σχόλια… και τι είναι αυτά που λες ιερόσυλε και δεν γίνονται αυτά τα πράγματα και ασχολήσου με κάτι άλλο… ούτε σ’ ελληνικό forum να τα έγραφε…
Όχι απλά παίζεται με πένα [αν ξέρεις] αλλά και σε drednought και με slide σε standard tunning [Dropped D για την ακρίβεια]… όπως φαίνεται και στο βιντεάκι…
Θα μου πεις που τα ξέρεις όλα αυτά… Το πρώτο ακκόρντο που παίζει ο Rory είναι είναι Ρε. Είναι από το Λα τρία τάστα πιο κάτω. Το δεύτερο είναι Σολ. Από την θέση του παράμμεσου είναι το Σολ είναι από Dropped D. Το Dropped D είναι Standard tunning μόνο που η Μι μπάσο χορδή κουρδίζεται ένα τόνο πιο χαμηλά… Ρε δηλαδή. Το τρίτο είναι είναι Λα μαζί με τις melody notes… Κλασσικό δωδεκάμετρο Ρε – Σολ – Λα…. Το ίδιο ακριβώς progression το διδάσκει ο Woody Mann στο βιβλίο του «the logic of fredboard». Στο πρώτο του βιβλίο δε είχε το Saturday Night Rub του Big Bill Broonzy κι περιέγραφε πως από το fingerstyle μπορείς να φτιάξεις ρυθμό. Αυτό που κάνει ο Rory… αλλά ας μην κουράζω με θεωρία της μουσικής… και χάσω τον αναγνώστη… πάνω απ’ όλα η τηλεθέαση είπαμε…
Η λογική λέει ότι όλοι αυτοί οι τραχανοπλαγιάδες αφού είναι μέλη του forum του Woody Mann τουλάχιστον θα είχαν μελετήσει τα βιβλία του και θα τα ήξεραν αυτά τα πράγματα. Αλλά ο κόσμος τελικά έχει γεμίσει κάθε λογής χειροκροτητές χωρίς να τους το ζητήσει κάποιος. Είναι αυτό που έλεγε ο Σαββό: καλά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις, εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να με πιστεύεις…
Τα Χαρικλάκια είναι μια κλασσική τέτοια περίπτωση που χειροκροτούν χωρίς να σε πιστεύουν…
Μπλογκοϊστόρημα, επεισόδιο βου…
Πάμε με τον ΠιGέι για ποτό. Πολύ καλό παιδί κι εξαίρετος επιστήμων της μπουρδολογίας. Μέχρι να βρέξει αυτός το λαρύγγι του, οι υπόλοιποι είμαστε κάτι μεταξύ σταφίδας και τελείως λιώμα, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Τι έγινε με το γνωστό Χαρικλάκι, ρωτάω με την ελπίδα μπας και δάγκωσε την λαμαρίνα το κορόιδο, τον στρώσει σε καμιά εκκλησία και έχουμε υλικό να γελάμε κανα-δυο μήνες…
– Το Χαρικλάκι είναι στον κλίβανο απαντάει…
– Μπα την απολυμένεις για να την πάρεις αγνή και αμόλυντη σαν παρθένα;
– Όχι ρε, κατά βάθος ήθελα να την χώσω στο καμίνι της Χαλυβουργικής, αλλά…
– Τι έγινε ρε πουλάκι μου;
– Θυμάσαι το τάδε Χαρικλάκι;
Είναι δυνατόν να μην το θυμάμαι; Ξεχνιέται τέτοια λαμπρή εκπρόσωπος του γυναικείου φύλλου; Πως βγήκε το, όλες οι γυναίκες είναι… εκτός από την μάνα μας και την αδερφή μας;
– Και τι σχέση έχει ρε η ακατανόμαστη; Είναι φίλες και της είπε για το ποιόν σου ως άνθρωπο;
– Καμία σχέση αλλά πως είχανε γίνει τότε τα πράγματα, απαντάει; Α, Β, Γ, Δ… copy – paste είναι η «σχέση» μας… τώρα είμαστε στο Β…
– Αυτή δεν ήτανε που σου έλεγε, πως άμα δεν σε δει πεθαίνει;
– Το έλεγε αλλά από την στιγμή που δεν λέει το ποίημα, καθόμαστε αναπαυτικά, το παραμύθι μας αρχίζει…
– Α, δεν έχει πει ακόμα το παραμύθι…
– Μαλάκας είσαι ρε; Απ’ έξω απ΄έξω το φέρνει, μέχρι να δει τι θα κάνει…
– Κι εσύ τι κάνεις επί του θέματος;
– Τον κινέζο. Όσες πιθανότητες έχει αυτή να πει το «I beg your pardon I never promised you a rose garden», άλλες τόσες κρατάω για τον εαυτό μου…
– Δηλαδή είσαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
Και μετά με λές εμένα κυνικό που αγριεύω με το παραμικρό. Άμα είναι ρε μπόζο να χάνω τον καιρό μου παίζοντας αμπεμπαμπλομ με το κάθε Χαρικλάκι, γιατί να μην ασχολούμαι με την κιθάρα, να γίνω ροκ – σταρ [όχι ότι δεν είμαι ήδη, αλλά λέμε] και να έχω τα Χαρικλάκια για groupies? Είδες τον Jagger? Τελείως αντιτουριστικός σαν φάτσα αλλά έσπρωχνε την Τζέρι Χωλ…
– Τον Jagger δεν είχε πιάσει η Χωλ στο κρεββάτι με τον Μπάουι?
– Καλά το αφήνουμε αυτό…
– Όχι το λέω γιατί έχεις και μπλογκ αν θυμάμαι καλά…
– Τι λε ρε ούφο. Το μπλογκ μου είναι πάρα πολύ σοβαρό. Το έχεις διαβάσει ποτέ;
– Υπάρχει κανένας λόγος να διαβάζω το πρωί στον υπολογιστή, τις μαλακίες που θ’ ακούω live το βράδυ;
xxx <= έναρξη καθόδου ευαγγελίων, καντηλίων, εξαπτερίγων και λοιπών εκκλησιαστικών αντικειμένων…
Blues & Bikes 