The wrong view of life

Archive for February, 2009

@ the Crossroads

Ο μύθος των Crossroads είναι γνωστός στους blues aficionados. Εκεί που Robert Johnson πούλησε την ψυχή του στον διάβολο για να μάθει κιθάρα.

I went to the crossroad, fell down on my knees
I went to the crossroad, fell down on my knees
Asked the Lord above “Have mercy, now save poor Bob, if you please”

Είναι το σημείο που διασταυρώνονται ο US-61 με τον US – 49.

Βέβαια όσα ταξιδιωτικά και να έχω διαβάσει, αμφισβητούν ότι τα crossroads είναι στο σημείο που είναι οι δυο κιθάρες, επικαλούμενοι διάφορες ιστορίες.

Ένας μάλιστα υποστηρίζει ότι τα παλιά crossroads είναι σ’ αυτό το σημείο που ενώνονται η 4th street με την Tallahatchie.

Nα πω την αλήθεια, δεν ήμουν εκεί, ούτε έχω πάει, ούτε και ξέρω αν αξιωθώ να ταξιδέψω σε εκείνα τα μέρη όσο ζω. Οπότε δεν παίρνω θέση επί του θέματος.

Μια άλλη θεωρία που υποστηρίζει ότι τα Crossroads είναι εκεί που βρίσκεται το Hopson Plantation. Είναι το μέρος που ακόμα και τώρα διασταυρώνονται εκεί ο 61 με τον 49.
Το αξιοπερίεργο – εντυπωσιακό της ιστορίας είναι το τι υπάρχει τώρα εκεί.
Το Hopson Plantation λειτουργεί τώρα σαν ξενοδοχείο – μουσική σκηνή. Το μπατσικό που φαίνεται απ’ έξω στην φώτο είναι replica του bluesmobile των Blues Brothers. Όλα στην υπηρεσία του τουρίστα.

Δίπλα ακριβώς στον ίδιο χώρο λειτουργεί το “Shack Up Inn”. Τον Inn στον τίτλο παραπέμπει σε ακριβό ξενοδοχείο αλλά είναι ανακαινισμένες καλύβες που μένανε σκλάβοι και όπως λένε και στον τίτλο τους προσφέρουν “bed & beer”….

Επιστρέφω στα της μουσικής σκηνής του Hopson Plantation και λέω ότι σ’ αυτό τον χώρο στις 25 – 28 Μαρτίου θα τζαμάρουν εκεί ο Pinetop Perkins και ο Bob “Steady Rollin” Margolin.
Δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα που ακριβώς είναι τα αληθινά crossroads αλλά αυτό το jam θα ήθελα να το δω εκεί στο Hopson έξω απ’ το Clarksdale.

‘Couse this is the real stuff.


Από μια κασσέτα

Η πρώτη μου επαφή με τα blues ήταν μεσω αυτής της κασσέτας κάπου στα mid 80’s.

βλήμα

Μου την έδωσε ένας πολύ καλός φίλος να την ακούσω. Ερασιτεχνική ηχογράφηση από ένα live που είχε δώσει τότε ένα group στην Κόρινθο.

Ηχητικό δείγμα είναι εδώ

Αυτή η κασσέτα είναι εν ολίγοις η αιτία και η αφορμή να ασχοληθώ με τα blues και να μάθω να παίζω κιθάρα.
Το περίεργο στην όλη ιστορία είναι ότι μετά από τόσα χρόνια και ακρόαση κάμποσων χιλιάδων δίσκων αυτό το group παραμένει το πιο αγαπημένο μου.