Ραδιοφ0νικόν
Όχι με όμικρον αλλά με μηδέν για να δείχνει το μηδενισμό ενός μέσου που μέχρι πριν κάποια χρόνια το χαρακτήριζε η ποιότητα.
Τώρα ο ένας μετά τον άλλον οι καλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί υποκύπτουν στην γοητεία της playlist, που σημαίνει εύνοια των δισκογραφικών, μεγάλα νούμερα ακρόασης και κέρδη απ την διαφήμιση.
Η αρχή έγινε με τον Rock Fm..
γι’ αυτόν περισσότερο ειδικός είναι να μιλήσει ο McManus. Από εκεί που συναναστρεφόταν με τους Γιαννούτσους και τον Σταθημάρχη Μελάτο, βρέθηκε να πίνει το espresso του με τις μοντέλες του Κολωνακίου…
μετά ήρθε η σειρά του Capital
Χαμός!!! Εκατομύρια!!!! Σκνίπες…που έλεγε και ο G-Poly Πολυχρονίου. Μετατράπηκε σε Red που όσο καλός και να είναι [που δεν είναι], Capital δεν είναι. Ποτέ κανένας απ’ αυτούς που είναι τώρα, δεν πρόκειται να παίξει τα διαμάντια που έπαιζαν οι παλιοί. Άντε να ξέρουν οι πιτσιρικάδες τον Brian Auger π.χ. Listen Carefully που έλεγε τότε ο Τσάτσος…
και τώρα ήρθε η σειρά του Εν Λευκώ
τον αγόρασε απ τις Τεχνικές Εκδόσεις ο κυρ-Κώστας και παραχώρησε το management στην εταιρία που διαχειρίζεται τον Best Fm. Η χαρά της playlist θα γίνει, άντε με δυο ? τρεις σοβαρές εκπομπές για το ξεκάρφωμα.
Οκ. Δεν έχουμε κανένα λόγο στα σχέδια του κάθε επιχειρηματία αλλά όπως και να ‘χει το μυαλό ασυναίσθητα πάει στο whippin’ post…
… και σκέφτεσαι κρίμα που κατά 99% δεν πρόκειται να ξανακουστεί τέτοιο τραγούδι στο ελληνικό ραδίοφωνο.
Την στιγμή μάλιστα που οι [χαζοί] Αμερικάνοι γυρίζουν την πλάτη στα «πουλημένα» ραδιόφωνα και στις playlist τους και προτιμούν όλο και περισσότερο τους ανεξάρτητους κολεγιακούς σταθμούς…
Το θέμα βέβαια ανάγεται στο πως οι δισκογραφικές εταιρίες με διάφορα καραγκιοζιλίκια κατάφεραν ν’ απαξιώσουν το προϊόν που πουλάνε αλλά περί αυτού σε άλλο post…
Αυτά είναι!!!!!
Εύχομαι αυτό να μην είναι μούφα σαν το περσυνό “Back Home” με τους Cream…
Επανασύνδεση των Cream με την θρυλική ES-335 πουλημένη σε δημοπρασία μόλις για 850.000 ντάλαρς, υπέρ ιδρύματος Crossroads…
Δύο τραγούδια…
μια στιγμή να βάλω τη βίσμα να παίξει!!!!!!
Πατάμε το play…
The man and the land.
Ο Γέρο Μαθιός.
Μια βυζαντινή φιγούρα… παραμυθένια.
Αρκείται στα λίγα που έχει, χαίρεται την ανατολή του ηλίου και την γέννηση της ημέρας.
Μακρυά από τα άγχη της πόλης, την φασαρία, τους εξοντωτικούς ρυθμούς…
Σε κάνει να θέλεις να τον μιμηθείς.
Αι σιχτίρ!!!! Δεν αντέχω άλλο πια αυτή την τρέλλα. Θα τα παρατήσω και θα πάω να ζήσω σ’ ένα βουνό σαν ερημίτης. Να ησυχάσω επιτέλους!!!!!!
Stop!!!
Πάμε το άλλο τώρα…
Μία – δύο – τρεις – τέσσερο…
Χουζούρεμα στον καναπέ. Αχνιστός καφές και τρυφερές αγκαλιές.
Βόλτες με το αυτοκίνητο στις φωτισμένες λεωφόρους.
Χαμόγελα και κόσμος στο bar.
Ερωτευμένα ζευγαράκια που βολτάρουν στο σκοτάδι…
Δεν υπάρχει συνταγή για την ευτυχία.
Αγάπα αυτό που έχεις για να έχεις αυτό που αγαπάς.
Δισκλάϊμερ
Οι ανίκανοι ν’ αγαπήσουν, ας πλέξουν δαντέλα με την ανεξαρτησία τους και ας φτιάξουν γύρω της, όσους μύθους θέλουν.
Η ένταση, ευτυχώς ή δυστυχώς βρίσκεται,
… στην εξάρτηση…
… στον έρωτα.
Αρμονική…
είναι η συνεργασία μεταξύ του pulp και εμού για το speq που δουλεύουμε!!!!
PS1: Του πήρα το post μέσα απ’ το πληκτολόγιο!!!!!!!!! Μπουαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!
PS2: Έχω μπλέξει με τους παλιο-flash-players ώστε να μπορώ να ανεβάζω δικά μου τραγούδια και δεν μπορώ να βγάλω άκρη γαμώτ…
Κουκιά με κουκουνάρι και σάλτσα βασιλικού
Υλικά
– 700 γρ. κουκιά φρέσκα και καθαρισμένα
– 25 γρ. βούτυρο
– 25 γρ. παρμεζάνα τριμμένη
– 25 γρ. φύλλα βασιλικού
– 1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο
– 2 κουταλιές κουκουνάρι
– 2 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό
– 1/3 της κούπας περίπου λάδι
– Αλάτι
– Πιπέρι
Ετοιμασία
1. Σε μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό βάζουμε τα κουκιά να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσουν (20 λεπτά περίπου).
2. Βάζουμε στο μπλέντερ το σκόρδο, τον βασιλικό, τον μαϊντανό, το μισό κουκουνάρι, αλάτι και πιπέρι και πολτοποιούμε. Στην συνέχεια προσθέτουμε το λάδι και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι το μείγμα μας να γίνει λείο.
3. Ρίχνουμε το μίγμα μας σε ένα μπολ, προσθέτουμε την παρμεζάνα και ανακατεύουμε καλά.
4. Σε ένα μικρό τηγανάκι βάζουμε το βούτυρο και καβουρδίζουμε το υπόλοιπο κουκουνάρι.
5. Οταν βράσουν τα κουκιά, τα στραγγίζουμε, τα ρίχνουμε πάλι στην κατσαρόλα και προσθέτουμε το μίγμα βασιλικού και μαϊντανού και ανακατεύουμε.
6. Σερβίρουμε στα πιάτα και πασπαλίζουμε με το κουκουνάρι.
Παραλείποντας την παρμεζάνα και υποκαθιστώντας το βούτυρο έχουμε ένα νηστίσιμο και vegetarian πιάτο.
Αυτή είναι η συνταγή για κουκιά. [δεν ξέρω αν βγαίνει γιατί δεν τρώω τα κουκιά].
Για τ’ άλλα κουκιά… αυτά των εκλογών η συνταγή είναι «Να ψηφίσουμε αυτόν που θα φάμε κι εμείς»!!!!
Δεν εξηγείται αλλοιώς το ό,τι όσοι κατηγορήθηκαν για διαφθορά εξασφάλισαν την εκλογή τους με ποσοστά άνω του 50%…
Ψήφος διαμαρτυρίας, μεσαίος χώρος, κοινωνική δυσφορία, τοπικός χαρακτήρας και πέη χρώματος μπλού…
Το πολιτικό μήνυμα των εκλογών ήταν:
«ψηφίσουμε για να στηρίξουμε την διαφθορά και δεν έχουμε και καμία όρεξη ν’ αλλάξει αυτό το πράγμα… »
Της χαλιμάς τα παραμύθια
Κάποια στιγμή πρέπει να καταγγελθεί η αδικία που υφίστανται οι άντρες στα παραμύθια. Πολύ τρέξιμο. Πολύ ταλαιπωρία. Κρανίου τόπος Γολγοθάς. Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει αυτό το μαρτύριο!
Κάθεται η λεγάμενη στο μπαλκόνι της με τα ζουμπούλια και τους βασιλικούς, πίνει το τσάι της και περιμένει λέει το βασιλόπουλο να έρθει να την πάρει με το άσπρο άλογο.
Και τρέχει ο άλλος μέσα στους κάμπους και τα λιβάδια να βρει την λεγάμενη και να την κάνει βασίλισα. Όχι της νύχτας. Κανονική.
Λες και δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει. Να διοικήσει ολόκληρο βασίλειο, να επιλύσει τα προβλήματα των υπηκόων του, να κάνει καμιά σταυροφορία, κανά πόλεμο, ότι κάνει ένας συνηθισμένος βασιλιάς τέλος πάντων.
Και τον θέλει και με άσπρο άλογο παρακαλώ. Γιατί περικαλώ τι πρόβλημα έχει η Cayenne; Είναι ανάγκη να ταλαιπωρείται ολόκληρο βασιλόπουλο κλίπιτι – κλόπιτι με τον Αστραχάν;
Και ως κλασσική γυναίκα η κυρά- πριγκίπισα δεν έχει πει όλο το στόρυ στο πριγκιπόπουλο να μην τρέχει τζάπα μεσημεριάτικα με τις πανοπλίες και τον Αστραχάν. Ότι ο μπαμπάς βασιλιάς είναι η επιτομή του σαβουρογάμη. Αντί ολόκληρος βασιλιάς όταν ξαναπαντρεύτηκε να πάρει ένα πιπίνι, [άντε την Ann Nicole Smith] όπως γίνεται στις μέρες μας, πήγε και πήρε την Άννα Μαριέττα Γιαννάκου Κούτσικου. Ή κάποια που της μοιάζει καταπληκτικά τέλος πάντων. Που είναι και πολύ κακιασμένη. Σαν την δικιά μας ένα πράμα…
Όλη την μέρα στα Spa και τους Φουστάνους για λίφτινγκ, μετά στον Κωστέτσο να την ράψει, μπας και γίνει τίποτα και βελτιωθεί η κατάσταση και μετά στον καθρέφτη να δει το αποτέλεσμα. Ε, δεν άντεξε στο τέλος ο καθρέφτης και της την είπε. « Αϊ κυρά μου να φτιάξεις κανά μουσακά στον άντρα σου, που μου θες να γίνεις και Σίντυ Κρόφορντ. Παλτό!!!!! Ε, παλτό!!!!!!»
Κι εκεί που το καλό βασιλόπουλο έχει γίνει του κόσμου ο περίγελος, γκραγκα γκούγκα σαν τενεκές ξεγάνωτος με τις πανοπλίες και τον Αστραχάν και σκέφτεται έλα αγόρι μου, το έχουμε… 2 κάμποι και 3 βουνά μας έμειναν και μετά θα έχει γούστα με την βασιλοπούλα…
… τρώει φλάσια η Άννα Μαριέττα και κλειδώνει την βασίλοπούλα στο μπουντρούμι. Και βάζει κι ένα δράκο να την φυλάει. Της τον είχε κάνει προξενιό παλιά η φίλη της, η Φούρκα Μάγισσα Σπανιόλα…
Κι όλα αυτά στο παραπέντε. Αφού κοντεύει να φτάσει στο κάστρο…
Αντί να του πουν απ’ την αρχή «κοίταξε βασιλόπουλο παιδί μου, ωραίο τεκνό η βασιλοπούλα, αλλά ξέρεις εμείς δεν είμαστε και οικογένεια για να κάνεις σόι, οπότε κοίτα να βρεις καμιά καλή κοπέλα να κάνεις προκοπή» να πάει κι αυτός την άλλη που ναι μεν δεν ήταν βασίλσσα αλλά ήταν καλό «κομμάτι», βροντάει ο Όλυμπος αστράφτει η Γκιόνα, και κυκλοφορούσε με κάτι κοντοπίθαρους καληνυχτάκηδες…
Όχι να παλεύει με δράκους και να λύνει γρίφους για μία σχέση; Για να πάρει το κλειδί απ’ τον δράκο πρέπει ν’ απαντήσει στην ερώτηση «από που κλάνει το μπαρμπούνι». Άσε μας ρε δράκε κι εσύ στον πόνο μας. Γκόμενα ήρθαμε να βγάλουμε, όχι να πάρουμε το Νόμπελ Φυσικής Ιστορίας. Άντε μην σου ρίξω μια με το Εξκάλιμπουρ και πεις τον Παρασκευαΐδη, Χριστόδουλο… Θα μου πεις βέβαια τι περιμένεις από οικογένεια με την Άννα Μαριέττα… Δεν ήξερε κι αυτός δεν ρώταγε τον δάσκαλό του;
Για να μην πω για το άλλο παραμύθι που έκανε ο βασιλιάς ένα πάρτυ «του νόου ασμπέτε» και είχε πάει μία με πάρα πολύ ωραία μπούτια. Τα ωραιότερα μπούτια της Κάτω Δανιμαρκίας. Στην Πάνω ζούσε η Άννα Μαριέττα οπότε είχαν κοπεί τα καλλιστεία μαχαίρι κι έτσι δεν μάθαμε ποτέ ποια έχει τα ωραιότερα μπούτια εκεί.
Αυτή με τα πολύ ωραία μπούτια που λέτε είχε πάει στον Καλογήρου ν’ αγοράσει γόβες που να ταιριάζουν με την καινούρια τουαλέτα που μόλις είχε πάρει από τον Γαβαλά. Ξέρετε πως φοράει μία σαγιονάρες και σε χρόνο dt φοράνε όλες οι γυναίκες σαγιονάρες; Φοράει μία ψιλοτάκουνα σανδάλια; Όλες με ψιλοτάκουνα σανδάλια;
Ε, Το ίδιο γινότανε και τότε. Σου λέει αυτή με τα ωραία μπούτια δεν γίνεται να φοράνε οι άλλες ψιλοτάκουνα κι εγώ όχι. Θα είναι και ο Ίακχος εκεί, μην με βγάλει καμιά φωτογραφία και γίνω ρόμπα σε όλο το Κολωνάκι. Είχε τελειώσει όμως το νούμερό της [πόσα να φέρει κι αυτός ο Καλογήρου],τ’ αγόρασε δυο νούμερα μεγαλύτερα. Αλλά στον χορό κάτι οι αεροπλανικές φιγούρες στο φοξ – τροτ, κάτι που ήταν μεγάλα, φεύγει το ένα και σκάει μπροστά στον βασιλιά!!!!
Φετιχιστής με τα ψιλοτάκουνα ο βασιλιάς, πήρε το υπόδημα και βγήκε στην γύρα να βρει την ιδιοκτήτρια. Χτύπαγε όλες τις πόρτες στις βίλες της Κηφισιάς και της Εκάλης στην Δανιμαρκία [άνω και κάτω] να βρει ποια φόραγε ψιλοτάκουνα απ’ τον Καλογήρου. Πράγμα όχι και τόσο εύκολο αφού όπως προείπαμε φοράνε όλες τα ίδια. Άρχισε να γίνεται σούσουρο που λέτε και με τα πολλά φτάνουν τα συγχαρίκια στην Άννα Μαριέττα. Την οποία φυσικά δεν είχε καλέσει. Αφενός γιατί ήταν τόσο αντιτουριστική που θα έδιωχνε όλους τους καλεσμένους, αφετέρου δε για να μην έρθει σε σύγκρουση με τους δημοδιδάσκαλους και τους σοφούς γέροντες του παλατιού.
Την παίρνει την Άννα Μαριέττα παράπονο που δεν την παίζουν οι άλλοι βασιλιάδες αλλά που να πει τον πόνο της. Την βασιλοπούλα την είχε κλείσει στο μπουντρούμι. Τον καθρέφτη της τον είχε σπάσει γιατί την αδικούσε. Την έδειχνε όπως ήταν. Ποιος της είχε μείνει; Η μάγισσα…
Μην φοβάσαι της λέει η μάγισσα, θα καθαρίσω εγώ για πάρτη σου. Θα στον κάνω εγώ ρεμπέτη τον φραπεδόμαγκα. Καβαλάει την Harley ηλεκτρική σκούπα της και πάει στον βασιλιά. Χραπ του ρίχνει μία στο κεφάλι με την μαγική γκλίτσα και τον κάνει βάτραχο…
Άντε τώρα να περιμένει ο βάτραχος ? βασιλιάς πότε θα ξεκουβαλήσει η βασιλοπούλα απ’ το μπαλκόνι με τα ζουμπούλια και τους βασιλικούς, να κόψει καμιά περατζάδα στον κήπο, να του δώσει ένα γαλλικό φιλί να ξαναγίνει βασιλιάς…
Και μετά μου λένε γιατί δεν μ’ αρέσουν τα παραμύθια…
Είναι τώρα αντιμετώπιση αυτή, που έχουν οι άντρες;
Μα που πήγε αυτή η ισότητα των δύο φύλλων τέλος πάντων;
Look now people
when you love a woman, ή άντρα δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Έχουμε και αναγνώστριες ας είμαστε προσεκτικοί, μην μας την πέσει κανά Φ.Κ.Μ. [φεμινιστικό κίνημα μπλογκόσφαιρας σημαίνει αυτό]…
you know she’s doing you wrong… καλά δεν θα κάναμε την έκπληξη σήμερα…
But love is blind, love is blind, love is blind
Used, used, used, you know you been, you know you been used…
τυφλή, ξετυφλή η αγάπη, used ξε-used, η λεγάμενη [ή ο λεγάμενος… μην τα ξαναλέμε] μια ωραία πρωία σας ρίχνει στα μούτρα ένα «ξέρεις θέλω να διακόψουμε γιατί θέλω να μείνω λίγο μόνη [ή μόνος]. .. αυτή η σχέση δεν οδηγεί πουθενά και χρειάζομαι μια αλλαγή»…
Τι κάνουμε σ’ αυτή την περίπτωση;
– Μία λύση είναι να τον ξεφωνίσουμε στο blog μας και να τον κάνουμε τελείως ρόμπα…
– Μια άλλη είναι να πάρουμε πάνινα κουκλάκια απ’ τα Jumbo bebe, καρφίτσες απ’ το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς και την μέθοδο «Το τέλειο Voodoo με 10 απλές κινήσεις» απ’ τον Ελευθερουδάκη…
Ή…
…Ή λέω…
… έχουμε έτοιμο σχέδιο διαφυγής προα ανάκτηση της ψυχολογικής ισοροπίας!!!!!
πατάμε το play… κλασσικά τέρμα τον ήχο, οι προσφάτως χωρισμένοαπογοητευμενοατυχήσαντες ν’ απομακρύνουν οτιδήποτε αιχμηρό από κοντά τους… ξυραφάκια, κοπίδια, μαχαίρια, αλυσοπρίονα, πριονοκορδέλες, συστοιχίες Πέρσινγκ και Κρουζ….
…προσέχουμε τους στίχοι, τα solos… Eric αφηνιασμένος και σκεφτόμαστε ότι…
Υπάρχουν και όμορφοι τρόποι να ξεπεραστεί ένας χωρισμός….
and
Η τηλεόραση…
Τηλεόραση δεν βλέπω. Την έχω κόψει εδώ και χρόνια. Προτιμώ εκείνες τις ώρες που όλη η κοινωνία είναι στημένη μπροστά στις οθόνες για τα σήριαλ και τα reality, να μάθω κιθάρα. Το βρίσκω πιο παραγωγικό και μου αρέσει περισσότερο.
Την ομώνυμη στήλη κάθε Σάββατο την διαβάζω με την διαγώνια ανάγνωση. Όχι λόγω ονόματος αλλά λόγω περιεχομένου. Τη βρίσκω τόσο ενδιαφέρουσα όσο και τον τηλεφωνικό κατάλογο του Άαχεν. Αν μου κάτσει κάποια λέξη ή κάποια φράση μπαίνω στον κόπο να την διαβάσω ολόκληρη. Αντιστοίχως θ’ αφήνει παγερά αδιάφορο τον συγγραφέα της στήλης το blog μου, πράγμα το οποίο δεν θεωρώ απαραίτητα κακό.
Αυτό το Σάββατο η στήλη αναφερόταν στο blogging. Αν υπάρχει τέτοιος όρος. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος αντιμετώπισης του blogging. Δεν ξέρω κατά πόσο ο συγγραφέας της στήλης έχει υποστεί λασπολογία μέσω των blogs. Μπορεί και να ισχύει.
Αλλά αν ο συγγραφέας της στήλης αντιλαμβάνεται τα blogs από την πλευρά του αναγνώστη όπως ο ίδιος τονίζει, σαν μέσω ασυδοσίας και επίλησης διαφορών, ώς τέτοιο θα το χρησιμοποιήσει όταν με το καλό γίνει κι αυτός blogger όπως αναγγέλει.
Είναι πρόσφατο το παράδειγμα της «γαλάζιας διακυβέρνησης» που πριν τις εκλογές κατάγγελαν την διαφθορά του ΠΑΣΟΚ και τώρα δεν προλαβαίνουμε να μετράμε… κουμπάρους!!!!!!!!!!!!!
blues γάμου
Δύο άνθρωποι παντρεύονται και ξάχνουν να βρουν ένα τραγούδι blues να χορέψουν στην δεξίωση που θ’ ακολουθήσει του μυστηρίου…
Μέχρι εδώ όλα φυσιολογικά. Μπήκαν όμως στο google κι έδωσαν “blues γάμου” και έπεσαν πάνω σ’ αυτό το post.
Μια κρυάδα πρέπει να την πήραν, εδώ που τα λέμε…
Ψυχραιμία αγαπητοί μου ο Chris είναι εδώ για να δώσει λύσεις!!!!!
Αγαπητό Άγνωστο Ζευγάρι το blues with the healer και οι πολυπληθείς αναγνώστες του, σας εύχονται ολόψυχα ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ!!!!
Και οφείλει να σας ενημερώσει ότι αυτό που ψάχνεται δεν είναι blues. Blues είναι αυτό που ακούμε [και παίζουμε] εμείς εδώ! Το δωδεκάμετρο, με τις πολλές κιθάρες, τα δυνατά ποτά, τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις όμορφες γυναίκες…
Βάλτε δυνατά τα ηχεία και πατήστε το κουμπάκι να γίνει… Μπράβο!!!!!!!!!!!
http://stat.radioblogclub.com/radio.blog/skins/mini/player.swf
Ωραίααααααα!!!!! Μάθαμαι εν ολίγοις τι είναι blues. Τι είναι όμως αυτό που ψάχνετε… Γιατί κάτι ψάχνετε…
Αυτό που ψάχνεται αγαπητό Άγνωστο Ζευγάρι είναι Love Songs.
Οπότε στο επόμενο search δοκιμάστε:
list of love songs
love songs for wedding
love songs playlist
και εγγυημένα θα βρείτε αυτό που ψάχνεται!
Όμως, επειδή το blues with the healer έχει ευαισθησίες και μόλις ακούει για δεξίωση γάμου κάτι το πιάνει [είναι οφθαλμοφανές κι απ’ το ποστάκι], σας προτείνει ανεπιφύλακτα, αν θέλετε να κάνετε την διαφορά, αυτό το τραγούδι:
http://stat.radioblogclub.com/radio.blog/skins/mini/player.swf
Αν πάλι δεν σας αρέσει ο Εric και ψάχνεται κάτι πιο κλασσικό έχουμε ολόκληρη playlist με love songs γιατί συμπάσχουμε με το πρόβλημα του μελλόνυμφου ζευγαριού και το άγχος του να είναι όλα τέλεια και μοναδικά!
1] Righteous Brothers – Unchained Melody
2] Scorpions – Still Loving You
3] Bee Gees – How Deep is Your Love
4]Aretha Franklin – I say a little prayer
5] Ben E King – Stand by me
6] Bryan Adams – Everything I Do I Do For You
7] Cutting Crew – Just Died in Your Arms Tonight
8] Dionne Warwick – Walk on by
9] Elvis Presley – You Were Always On My Mind
10] Eric Clapton – Wonderful Tonight
11] Gary Moore – Still Got The Blues
12] George Benson – In Your Eyes
13] Joe Cocker – You Are So Beautiful
14] Lionel Richie – Endless Love
15] Lou Reed – Perfect Day
16] Marvin Gaye feat. Diana Ross – You are everything
17] Scorpions – Holiday
18] Nat King Cole – Unforgettable
19] Nazareth – Love Hurts
20] Percy Sledge – When a man loves a woman
21] R.E.M. – At My Most Beautiful
22] REO Speed Wagon – Keep on A Lovin You
23] Robbie Williams & Nicole Kidman – Something Stupid
24] Rod Stewart – Have I Told You Lately that I
25] Simply Red – Holding Back The Years
26] Sinead O Conner – Nothing Compares 2 U
27] Whitney Houston – I will always Love you
28] INXS – Never Tear Us Apart
29] George Michael – Careless Whispers
30] The Beatles – And I Love Her
31] Elvis Presley – Love Me Tender
32] Elvis Costello – She
33] Berlin – Take My Breath Away
Επίσης να σας δηλώσω επειδή το blog εκτός απ’ την μουσική έχει και χοντρή σχέση με το graphic design ΔΕΝ φτιάχνει προσκλήσεις γάμου. Το αντίστοιχο search πάντως είναι “wedding invitation” ή “wedding invitation card” .
Ωραία την έκανα την καλή πράξη και σήμερα…
Τι κερδίζω γιατρέ μου;
Χαρικλάκια [Part 5]
Εν μέσω του γεύματος ύπο το φως τον κεριών πετάει το Χαρικλάκι στον τζε, την all time classic ατάκα «αχ ξέρεις, δεν σε βλέπω ερωτικά, σε βλέπω σαν φίλο». Προφανώς αυτό είναι έμμεση χυλόπιττα σε πρόταση να τα φτιάξουν… να τα πάρουν έτοιμα… να τα νοικιάσουν… ότι θέτε βάζεται.
Δεκτή η χυλόπιττα μέσα στην ζωή είναι. Κάθε Χαρικλάκι και καημός, κάθε τζες κι ένα δράμα… «κι απορώ αν αισθάνεσαι τύψεις» που λέει ο Καρράς….
Το σχέδιο με την φιλία [γιατί περί σχεδίου πρόκειται] έχει μια λογική βάση. Από την πλευρά των Χαρικλακίων πάντα. Σκέφτεται το Χαρικλάκι: «Για να μου κάνει πρόταση πάει να πει ότι με γουστάρει. Εγώ δεν τον γουστάρω για διάφορους λόγους. Αλλά χρειάζομαι κάτι μεταξύ, φιλιπινέζας, bodyguard και ψυχολόγου μέχρι να βρω γκόμενο και να τον παρατήσω»…
Τίθεται τώρα το κρίσιμο ερώτημα.
Τι παραπάνω από στοιχειώδη λογική χρειάζεται για να καταλάβει ένα Χαρικλάκι ότι κανένας σοβαρός… προσέχουμε τον χαρακτηρισμό. Σοβαρός. Γιατί υπάρχουν και κάτι τελειωμένα λιγούρια που, με το που τους χαμογελάει μια γυναίκα νομίζουν ότι είναι ο Brant Pit και μας χαλάνε την πιάτσα…
Πάμε πάλι την ερώτηση.
Τι παραπάνω από στοιχειώδη λογική χρειάζεται για να καταλάβει ένα Χαρικλάκι ότι κανένας σοβαρός άντρας αποκλείεται να επενδύσει συναισθηματικά σε μια γυναίκα που τον έχει ήδη απορρήψει;
Επαναλαμβάνω τρίτη φορά για να το εμπεδώσουμε, σοβαρός κι όχι τελειωμένος.
Γιατί δεν αφήνουν αυτή την μπούρδα περί φιλίας αντρών και γυναικών και να πάνε σ’ ένα οφθαλμίατρο να τους διορθώσει τα μάτια;
Γιατί μετά το «σε βλέπω σαν φίλο» υπάρχει η διαπίστωση «δεν υπάρχουν άντρες»
Μπροστά σου τον είχες έτοιμο και δεν τον είδες, οι άντρες σου φταίνε που είσαι εσύ στραβή;
Monday shuffle Rag
Άγνωστων λέξεων συνέχεια. Όπερ έστι μεθερμηνεύομενον πάλι για κιθάρες θα μιλήσω και σήμερα. Για Χαρικλάκια θα μιλήσω προσεχώς, με τον Ψωμιάδη δεν ασχολούμαι, αρκετά μάγκα τον έχουμε κάνει…
Για πολλά χρόνια την είχα παρατήσει την κιθάρα. Κάτι οι σπουδές, κάτι η αγωνία για τα επαγγελματικά, δεν υπήρχε διάθεση. Κατά καιρούς έπιανα την κλασσική, γκράγκα ? γκρούγκα τα παραδοσιακά τραγούδακια που όλοι παίζουν και αυτό ήταν.
Κάποια στιγμή ξαναπήρα ζεστά το θέμα, βοηθούντως και του πιDuke , ξανάρχισα ν’ ασχολούμαι σοβαρά. Αλλά έπρεπε να τελειώνει αυτή η ιστορία με την κλασική, να πάρω μια ακουστική επιτέλους.
Τι ακουστική να πάρω όμως; Για την μοναδική που είχα άποψη ήταν η Gibson Hummingbird. All time classic, μεγάλωσαν γενιές και γενιές ροκάδων μαζί της, σίγουρη λύση.
Ναι, σιγά μην έδινα ένα εκατομύριο για να παίζω στις παραλίες και τα όρη τ’ άγρια βουνά. Είπαμε εκεντρικός αλλά υπάρχουν και όρια.
Monday shuffle Rag.Ας πάρω λέω μία Epiphone. Είχε και ο πιDuke μία, την είχα δει, την είχα ακούσει, θυγατρική της Gibson είναι η Epiphone, καλή θα είναι για μένα. Και σιγά την κιθάρα που ξέρω για να έχω κι απαιτήσεις.
Παίρνω τηλέφωνο το κατάστημα που μου είχαν πει, αυτή την Epiphone παρακαλώ. Δεν υπάρχει. Μήπως υπάρχει αυτή; Ούτε, θα έρθουν σ’ έξι μήνες.
Δεν είχε η Epiphone να μου δώσει μια κιθάρα!!!
Καλά λέω και μιλάω μ’ έναν επαγγελματία μουσικό. Τι ακουστική να πάρω; Πάρε αυτή την τάδε Fender μια χαρά είναι για σένα κι όταν μάθεις να παίζεις και χαρτώσεις παίρνεις μια Martin…
Κι έτσι αποκτήθει η φοβερή και τρομερή Peugeotcaster…
Τώρα βέβαια όταν αναφέρομαι στην κιθάρα του πιDuke την λέω «το επιφών». Το όνομα μου βγήκε επειδή το epiphone μου θυμίζει μουγκαφών… λυκομηφών… γραμμοφών…
Και ναι, ο ιδρυτής της Epiphone είναι ο Επαμινώντας ?Epi? Σταθόπουλος μετανάστης με καταγωγή εκ Σπάρτης. Από τους πρωτοπόρους στην κατασκευή κιθαρών. Η σημερινή μορφή των ηλεκτρικών, βασίζεται εν πολλοίς στις πατέντες του. Δεν ζει βέβαια και όταν πέθανε τα αδέρφια του που κληρονόμησαν την εταιρία, τσακώθηκαν το διάλυσαν κι έτσι πουλήθηκε στην Gibson με την οποία μέχρι τότε ανταγωνιζόντουσαν.
Τώρα λοιπόν που ξανακοίταγα για κιθάρα, είχα ένα λόγο παραπάνω να πάρω κι εγώ ένα επιφών. Βρήκα τα μοντέλα που μου έκαναν, σε vintage sunburst να βγαίνει και η ροκιά…
Παρένθεσις. Απορώ από που έχει βγεί ότι οι μαύρες ακουστικές είναι ροκάδικες. Οι πιο διάσημες μαύρες κιθάρες είναι η Martin D-35 του Johhny Cash και η Gibson Elvis Dove του Elvis. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος υπήρξαν ποτέ ροκάδες. Το κατεξοχήν ροκάδικο χρώμα είναι το sunburst εξού και ο μύθος της Hummingbird…
Τηλέφωνο στο γνωστό κατάστημα για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας. Αυτό το επιφών υπάρχει στην Ελλάδα; Προσέχουμε την φράση «υπάρχει στην Ελλάδα» γιατί υπάρχει και το παρελθόν. Τσούκου η απάντηση… Μήπως αυτή; Εδώ δεν έρχονται τα απλά μοντέλα, σιγά μην ‘ρχόσαντε που λένε και στην Σπάρτη [το πιασες το υπονοούμενο] οι Masterbilt. Οι οποίες μια που το ‘φερε η κουβέντα φτιάχτηκαν προς τιμήν του ?Epi? Stathopoulo, αλλά στην Ελλάδα δεν έρχονται οι κιθάρες που κατασκεύαζε ο Έλλην μετανάστης!
Κι έτσι τελείωσε άδοξα η σχέση μου με τα επιφών.
PS: Για ν’ αποδίδω και τα του Καίσαρος, η αγορά μέσω Internet όσον αφορά την κιθάρα δεν είναι και τόσο ευκαιρία απ’ ότι αποδεικνύεται. Πριν από 3-4 χρόνια σίγουρα ήταν, αλλά φαίνεται ότι τα ελληνικά μαγαζιά ξύπνησαν και είδαν ότι χάνουν πελάτες και προσαρμόστηκαν στα σύχρονα δεδομένα.
Έλεγα για την διαφόρα 900 με 1300. Τόση είναι… αλλά φαινομενικά. Υπάρχουν και τα ψιλά γράμματα. Στις αγορές από Ε.Ε. σε άλλη χώρα της Ε.Ε. υπολογίζεται το ΦΠΑ της χώρας εξαγωγής στην τιμή γιατί η Ευρωπαϊκή νομοθεσία λέει ότι το courier πρέπει ν’ αποδώσει το ΦΠΑ στην χώρα εξαγωγής. Άρα είναι 900 + 19%. Συν 100 περίπου το courier γιατί δεν στέλνουν τόσο μεγάλα αντικείμενα με τα ΕΛΤΑ. Συν 20 ευρώ που χρεώνουν by default για κάθε αποστολή, φτάσαμε αισίως τα 1200. Επιμένω Ελληνικά λοιπόν, το θέμα είναι ότι ξεφεύγω πολύ απ’ το budget και χάνεται το concept «αν σπάσει, παίρνω αύριο άλλη».
Blues & Bikes 