Sudo apt-get
Τα πράγματα έγιναν όπως συνήθως γίνονται στα windows.
Ένας ιός, που γιατρεύοντας τον χαλάει το winlog ή κάπως έτσι λέγεται αυτή η μαλακία και χρειάζονται επανεγγατάσταση.
Απλά πράγματα θα σκεφτείς.
Όχι, αν έχεις νόμιμα τα windows και για κάποιον αδιόρατο λόγο έχεις πέτάξει τη ζελατίνα που έχει επάνω το αυτοκόλλητο με το Activation Code.
Η λύση τώρα.
Η επίσημη λύση είναι να τα ξανααγοράσεις…
Δεν έχει καμία σημασία που έχεις την συσκευασία και το κανονικό CD. To περιτύλιγμα είναι αυτό που μέτραγε και αφόσον το πέταξες, ξαναπάμε για άλλα 130 εούρος…
Αμ δε…
Εγκαταστάθηκε το Linux Ubuntu σε έκδοση Studio.
Δωρεάν τα πάντα όλα… χωρίς ιούς, κόρες και άλλες τέτοιες πίπες των windows…
Όποιος έχει μία ελάχιστη σχέση με υπολογιστές είναι κουτό πλέον να ασχολείται με windows. Δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω από το linux. Ούτε καν “user friendly” περιβάλλον που τόσο πολύ διαφημίστηκε πριν από κάποια χρόνια.
Sunset Drive
Κάπου διάβαζα που πάει η μπλογκόσφαιρα, που βαδίζομεν κύριοι, πως ήμασταν παλιά, πως είμαστε τώρα.
Θα σου πω.
Το blogging είναι μια ωραία αφορμή να λουφάρεις λίγο απ’ τη δουλειά. Να ξελαμπικάρει το μυαλό, ρε αδερφέ.
Θα μου πεις και γιατί δεν πας μια βόλτα;
Δεν μ’ αρέσει το περπάτημα, όσο και αν περπατάω. Μ’ αρέσει το ποδήλατο και επειδή δεν λέει να πεις στη δουλειά “πετάγομαι μια “γραμμές – Μπαχούνια” και σε δυο ώρες είμαι πίσω, όχι γιατί θα σε απολύσουν αλλά γιατί θα φωνάξουν το τρελλάδικο να σε μαζέψουν, το γυρίζεις στο blogging.
Και βρίσκεσαι να γράφεις επί παντός επιστητού, δηλάδή κλάιν μάιν που λένε και στην Θεσσαλονίκη.
Εδώ υπεισέρχεται ο παράγων “τσιγάρο”.
Μπορεί να κάνει ένα σωρό κακά το γαμημένο αλλά όπως και να το κάνεις βοηθάει στην συγκέντρωση. Μην σου πω ότι μαζί με τον καφέ δίνει και ένα touch of underground.
Όταν σου κόβουν το 30%, της όλης ιστορίας, παύει να έχει και νόημα. Δεν το χαίρεσαι, πως να το πω.
Μετά έρχεται η παρατήρηση και γιατί δεν γράφεις ρε μεγάλε απ’ το σπίτι σου, που δεν έχει απαγορεύσεις.
Αν περιμένει κάποιος να βρει εδώ μέσα συμβουλές περί της σωτηρίας της ψυχής και το νόημα της ζωής εδώ μέσα, πρέπει να είναι πολύ τελειωμένος.
Εξαιρούνται τα “νέτα” που ψάχνουν για “κέρασμα” καθότι στα σοβαρά ανέκδοτα ούτε οι Πόντιοι δεν κάνουν μαλακίες.
Κατά δεύτερον, τις ελεύθερες ώρες μου, προτιμώ να ζω. Κανονικά, ακανόνιστα ελάχιστη σημασία έχει.
Εδώ προκύπτει η γαμάτη ιδέα.
Από Κόλαση Αμαρουσίου, αντί για Κηφισίας, καβατζάρω Αττική [οδό] και σε μισή ώρα είμαι στην θάλασσα, alone με το πρώτο εύκαιρο νέτο και αρχηγός. Μπάνιο – ηλιοβασίλεμα – ψαροταβέρνα… θα φάτε τη σκόνη μου κουφάλες…
Αμ, δε.
Την ίδια ιδέα έχουν και καμιά εκατοστή χιλιάδες άλλοι με πιο καλό ωράριο, ώστε να προλαβαίνουν τα κόζα από νωρίς.
Ξέρεις τι νοιώθω.
Όσοι είναι εδώ και το παίζουν κάπως , κατά βάθος θα ήθελαν να είναι ένα κομμάτι της ιστορίας εκεί. Αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο περιμένουν να τους χαριστεί και όχι να το κερδίσουν.
Get a life μάγκα και αν δεν μπορείς να υποστηρίξεις τις επιλογές σου, μην περιμένεις να τις αποδεχτούν οι άλλοι.
Blues & Bikes 