…
Σπανίζουν πλέον οι αισιόδοξες απαντήσεις στην ερώτηση “τι κάνεις;”. Κανένας δεν περνάει καλά. Κανένας δεν είναι αισιόξος. Σπανίζουν πλέον οι ευχάριστες στιγμές που είναι άξιες αναφοράς. Έστω και ένα απλό “εντάξει δεν είναι όλα τέλεια αλλά το παλεύω βρε αδερφέ”.
Φαίνεται ότι υπάρχει μια υποσυνείδητη άρνηση το ν’ αναφερθούμε σε κάτι ευχάριστο. Γιατί δεν μπορεί. Όλο και κάτι θα υπάρχει.
Ίσως να είναι και ο φόβος του ματιάσματος. Ξέρεις “περνάω καλά αλλά δεν στο λέω μην με ματιάσεις και χάσω αυτό που έχω [?]”. Ίσως να είναι και η ζήλια στη μέση. Φτιάχνουμε τη ζωή μας, κοιτώντας το τι κάνουν οι γύρω μας και όχι με το τι θέλουμε και χρειαζόμαστε εμείς πραγματικά.
Και γι’ αυτό δυσκολευόμαστε να πούμε ότι περνάμε καλά. Από φόβο μην μας πει ο άλλος ότι περνάει καλύτερα.
Μια αδιόρατη κόντρα. Ποιος έχει την καλύτερη γκόμενα, το μεγαλύτερο σπίτι, το πιο γρήγορο αμάξι…
Όλα αυτά τελικά είναι πολύ κουραστικά και αφορούν νοσηρούς εγκέφαλους που αδυνατούν να κατανοήσουν την ομορφιά που βρίσκεται δίπλα τους. Τον ήλιο που βυθίζεται στην θάλασσα χρωματίζοντας την εικόνα, όπως ίσως μόνο ο ήχος του Blind Blake μπορεί να περιγράψει.
Καλό καλοκαίρι, καλή αντάμωση, μην το βάζεται κάτω… ραντεβού σε κανά μήνα.
PS1: Το τραγούδι είναι κάτι που μοιάζει… με blind blake, αλλά αυτό μπορώ.Αυτό έπαιξα… 🙂
PS2:Η φώτο είναι προϊόν φωτομοντάζ αλλά το σχέδιο που λέγαμε… είναι να μπουν όλα στο ίδιο κάδρο…
Προστατευόμενο δάσος
είναι αυτό με τις κεραίες στον Υμηττό.
Η ζωή είναι…
Παραλία με ηλιοβασίλεμα [βλέπε φώτο], παίζει live ο Τρανταλίδης [ναι ο κανονικός, των Socrates]
κι εκεί που πίνουμε ατελείωτες μπύρες, μου ήρθε στο μυαλό ο μέγας δάσκαλος Stefan Grossman.
One more think i know.
Το ότι έχεις κάποια σχέδια στο μυαλό σου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αφορούν και τους άλλους. Δεν είναι τα πάντα προς πώληση. Μπορείς να πουλήσεις την ψυχή σου για διάφορα πράγματα. Μπορείς και να μην το κάνεις. Εξαρτάται πάντα απ’ το σχέδιο που έχεις στο μυαλό σου.
Δέσαμε.
Πέρναγα χθες βράδυ μπροστά από μια τηλεόραση και έπεσε στο μάτι μου στην γνωστή celebrity υπουργό με το μηδενικό έργο, τις άπειρες τηλεοπτικές εμφανίσεις και το παρουσιαστικό Δρακουμέλ με βυζιά στο πιο πλατινέ.
Δήλωση: πρέπει να μας ξαναψηφήσουν για να ολοκληρώσουμε το έργο μας, γιατί όπως καταλαβαίνεται απ’ την δήλωση μου γίνεται έργο και πρέπει να ολοκληρωθεί…
Κάτι η φάτσα, κάτι οι δηλώσεις μου φάνηκε σαν να ζητάει serial killer να τον αφήσουμε ελεύθερο να σκοτώνει ασύστολα. Σήμερα έβαλαν τον άλλο εγκληματία που το μόνο έργο που έχει κάνει εδώ και τρία χρόνια, [εκτός απ’ το να εγκαινιάζει έργα που έφτιαξαν οι προηγούμενοι] έχει σχέση με οικολογική καταστροφή… λέγε με εκτροπή του Αχελώου… να πάρει μέτρα για τον καμμένο Δρυμό της Πάρνηθας. Το Πήλιο δεν ανήκει στην Ελλάδα. Το παραχωρήσαμε στην Τουρκία να το διαχειριστεί…
Βέβαια αν το καλοσκεφτείς είναι μία σωστή κίνηση για την Πάρνηθα. Η οποία εμπεριέχει και την οικονομική ανάπτυξη.
Τι θα πει οικονομική ανάπτυξη αλά Γκρεκ?
Οι τράπεζες δίνουν αβέρτα στεγατικά δάνεια και οι εργολάβοι τσιμεντώνουν ότι τσιμεντώνεται…
Οπότε ποιον θα βάλεις την δουλειά; Τον αρμόδιο περί του τσιμεντώματος…
Από την άλλη στο Σύνταγμα την Κυριακή διαμαρτυρήθηκαν 5.000 χιλιάδες νοματαίοι για τα καμμένα δάση. 5000 μπορεί να φαίνονται πολλοί αλλά είναι μόλις το 1/1000 των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής των Αθηνών.
Το υπόλοιπο 999/1000 αδιαφόρησε πλήρως. Είναι αυτοί που ζουν με το όνειρο του Greek Dream. Ένα SUV και μια μεζονέτα στα ΒουΠου. Οι μελλοντικοί κάτοικοι των φρεσκοκαμμένων περιοχών.
Πριν από μέρες βρισκόμουν σ’ ένα σπίτι στον Διόνυσο. Έλεγε ο αγανακτισμένος κάτοικος… για το κράτος που μετά τις γνωστές φωτιές κύρηξαν αναδασωτέο μόνο το 60% των καμμένων. Δεν είπε όμως ότι στο υπόλοιπο 40 ήταν και το δικό του σπίτι που καμάρωνε. Μάλιστα 2-3 διπλανά οικόπεδα που δεν είχαν πουληθεί και τσιμεντωθεί είχαν ξαναγίνει δάσος…
Στην Ελλάδα ότι χτιστεί δεν γκρεμίζεται με τίποτα. Αν πάω και χτίσω μέσα στο δάσος ένα σπίτι, όχι απλά δεν θα μου το γκρεμίσουν αλλά μετά από χρόνια θα μου κάνουν δώρο και το οικόπεδο. Και σιγά – σιγά θα τσιμεντωθεί όλη η περιοχή.
Άρα το στοίχημα δεν είναι να πας να μουτζώσεις έξω απ’ την Βουλή μια Κυριακή απόγευμα, όταν όλοι οι εθνοπατέρες είναι στις εκλογικές τους περιφέρειες ετοιμάζοντας την επανεκλογή. Ετσι κι αλοιώς οι μπετονιέρες δεν βάζουν μπροστά αμέσως. Αφήνουν να περάσει λίγο ο χρόνος να ξεχαστεί το θέμα, όπως συνήθως γίνεται στην Ελλάδα, και βάζουν εμπρός το έργο τους.
Αν είχαμε σωστά αντανακλαστικά θα κάναμε την διαμαρτυρία στις υπό κατασκευή οικοδομές όποτε και όταν.
Ή θα μπορούσαμε να καταθέτουμε μυνήσεις εναντίον του πρωθυπουργού και των εμπλεκόμενων υπουργών για απιστία. Κανένας δεν είναι πάνω από το Σύνταγμα και δεν μπορεί να παίζει με το δημόσιο συμφέρον και υγεία. Βέβαια κανένας δεν θα έκανε άρση του βουλευτικού ασύλου αλλά σκεφτείτε αν θα μπορούσε να λειτουργήσει μια [ο Θεός να την κάνει αυτή που έχουμε] κυβέρνηση με 4 – 5.000 μυνήσεις να εκρεμούν εις βάρος της.
Γιατί εκτός από την Πάρνηθα που είναι πλέον ανάμνηση, είναι και 1.000.000 παραλιακές εξοχικές κατοικίες για πλούσιους Δυτικο – Ευρωπαίους που εκρεμούν να χτιστούν…
… μετά τα δάση, έχουν στόχο τις παραλίες…
… είναι το έργο που έχουν ξεκινήσει θέλουν να τελειώσουν… για όποιον δεν κατάλαβε…
Μεγάλες στιγμές.
Έχω βάλει τον counter στο blog αλλά δεν τον κοιτάω ποτέ. Βαριέμαι – το ξεχνάω – δεν μ’ ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Για να πω την αλήθεια, όταν τον έβαλα ήταν για τα search του γούγλη…
Οι κόποι μας επιτέλους δικαιώθηκαν. Στο «πάρτυ με ούζα» είμεθα πρώτη εμφάνιση.
Τώρα που το σκέφτομαι, εξαπανέκαθεν τα πάρτυ με τα ούζα ήταν το φόρτε μας. Και τα πάρτυ με τσίπουρα. Και με μπύρες και με φαΐ… Και τραγούδι φυσικά.
Δεν πιστεύω να πήγε κανενός το μυαλό στο σεχ? Είμεθα σοβαρό blog εδώ χάμου…[που λένε και στην Πελοπόνησο].
Συναυλίες
Η περασμένη εβδομάδα ήταν μια συναυλιακή εβδομάδα. Δευτέρα Μάλαμας – Ιωαννίδης στον Λυκαβητό
To Σάββατο Πλιάτσικας στο ίδιο μέρος.
Επί της ποιότητας δεν έχω να πω και πολλά πράγματα. Μάλαμας – Ιωαννίδης δεν είχαν στρώσει ακόμα και λογικό είναι. Η πρώτη συναυλία τους ήταν. Χθες στο θέατρο Βρ’αχων πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλύτεροι.
Και ο Πλιάτσικας ενώ έχει επαφή με τον κόσμο, επειμένει να φέρνει το studio στην σκηνή. Γούστο είναι αυτό αλλά χάνει ένα μέρος απ’ την μαγεία του live.
Από εκεί και πέρα μου έκανε εντύπωση η μανία με τα κινητά. Όπως παλιά έβλεπες αναπτύρες τώρα βλέπεις οθόνες κινητών. Αντί να ζήσουν το γεγονός προσπαθούν να το καταγράψουν. Και τα πιο πάνω βιντεάκια από κινητό είναι.
Το άλλο είναι η χρεωκοπία του δισκογραφικού marketing. Δεν μπορεί τόσος πολύς κόσμος να τραγουδάει μαζί με τους εκλεκτούς συνάδελφουςκαλλιτέχες και οι δισκογραφικές να επιμένουν ότι αυτό το πράγμα δεν πουλάει. Και πουλάνε οι βισσοβανδήδες.
Ας το καταλλάβουν οι ηλίθιοι και αμόρφωτοι marketeers των δισκογραφικών ότι η ποιότητα πάντα θα πουλάει. Διαχρονικά και σε κάθε επίπεδο. Απλώς για κάποιον λόγο, που δεν έχουν την στοιχειώδη λογική να τον καταλάβουν, δεν ξεπουλιέται.
θα μένουν πάντα στην καρδία μας, και εκφράζουν παλιούς και νέους έρωτες και τραγουδάμε με τις παρέες μας κάτι νύχτες με πανσέληνο στην αμμουδιά. Μοναξιά μου όλα. Μοναξιά μου τίποτα.
Πολιτική [2]
Οφείλω κάτι απαντήσεις σε διάφορα θέμματα που έχουν ανοίξει απ’ τα δύο προηγούμενα post με τους φιλελεύθερους.
Αν είχαν μπει στον κόπο να διαβάσουν το profile μου, θα είχαν δει ότι δουλεύω στην διαφήμιση. Άρα δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος. Και άρα έχω και συντεχνιακό συμφέρον να έχει ανάπτυξη αυτή η χώρα.
Λόγω της ενασχόλησης μου με την διαφήμιση, έχω συνεργαστεί με το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Το συμπέρασμα είναι ότι όσα γίδια υπάρχουν στην μία πλευρά άλλα τόσα υπάρχουν και στην άλλη. Μάλλον στον ιδιωτικό υπάρχουν πολλά περισσότερα απ’ το Δημόσιο για λόγους που δεν είναι της παρούσης ν’ αναλύσω.
Επίσης έχω και πολλά giga μνήμη.
Ήταν που λέτε στις αρχές των 90’s μια ομάδα ανθρώπων που άλλαξε την μορφή του τύπου στην Ελλάδα και λειτούργησε σαν ευαγγέλιο για όλους τους wonna be πλούσιους, απενοχοποιώντας τον πλούτο και αποθεώνοντας τον ιδιωτικό τομέα. Tο slogan ήταν: “Οι ηλίθιοι πάνε στο δημόσιο και οι πιο ηλίθιοι απ’ αυτούς στα σώματα ασφαλείας”.
Στον σκληρό πυρήνα αυτής της ομάδας ήταν ένας πολιτικός γνωστός τότε ως το “Θείο Βρέφος” και αργότερα για την γνωστή φράση περί σκληρού ροκ. Rory με τον κατάλληλο για την περίπτωση στίχο.
Ας βάλω τις απαντήσεις μία – μία για δούμε τι λένε αυτοί οι άνθρωποι…
Ο Stelios έγραψε:
Πράγματι δεν γίνεται αναφορά στο πρόγραμμά μας για την οδική ασφάλεια. Δεν το θεωρούμε άραγε πρόβλημα; Σαφώς και ΝΑΙ, για ευννόητους λόγους. Αλλά δεν έχει νόημα να προτείνουμε κάτι νέο. Θα μπορούσαμε να προτείνουμε να παρθούν όσα μέτρα παίρνονται και στην Ευρώπη και έχουν πολύ μικρότερους δείκτες ατυχημάτων. Αλλά το πρόβλημα της οδικής ασφάλειας δεν βρίσκεται στην μη ύπαρξη νόμων. Βρίσκεται στη μη τήρησή τους. Βρίσκεται π.χ. στο ότι η τροχαία έχει αποβλακωθεί απο τους πολλούς φραπέδες. Πόσο λιγότερο πιθανό θα ήταν το ατύχημα των Τεμπών με τους μαθητές αν η τροχαία έκανε ΑΠΟ ΠΡΙΝ τους ελέγχους που έκανε μετά; (για λίγο και πάλι διάστημα δυστυχώς) Πόσο καλά θα έκαναν τη δουλειά τους οι επόμενοι τροχαίοι αν όλοι οι υπέυθυνοι για τα προηγούμενα τμήματα των δρόμων που πέρασε το φορτηγό απολύονταν? Σκληρό θα μου πείτε; Δυστυχώς στον ιδιωτικό τομέα οι υπάλληλοι απολύονται για πολύ μικρότερα πράγματα απο 21 νεκρα παιδιά. Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται στην τήρηση των νόμων (που προέρχεται απο την λειτουργία εν υπνώσει των δημοσίων υπαλλήλων).
Κεφάλαιο Θεσμοί:
Πού βρισκόμαστε σε αντίθεση; Ακριβώς στο πρόγραμμά μας ζητάμε τήρηση των νόμων (“δημιουργία και λειτουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας, ενός νομοκρατούμενου κράτους”) δηλαδή κόντρα στα διαπλεκόμενα (αλήθεια έχετε ακούσει τίποτα στα ΜΜΕ για την Φιλελλεύερη Συμμαχία; Για τον Παπαθεμελή όμως….) κόντρα στο τεράστιο διεφθαρμένο κράτος που τα τεμπελο-λαμόγια του εκβιάζουν για λάδωμα, φακελλάκι, γρηγορόσημο κλπ Και δεν λέμε μόνο λόγια.Προτείνουμε και μέτρα: Μείωση της φορολογίας ξεκάθαροι νόμοι, δικαίωμα επιλογής νοσοκομείου-γιατρου,σχολείου-καθηγητή, πράγματα όχι ουτοπικά αλλά πράγματα που έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία σε άλλες χώρες αλλά και πάλι Τήρηση των νόμων: Ξέρετε οτι πρόσφατα πιάστηκαν εφοριακοί να λαδώνονται με 30.000 προσημειωμένα Ευρώ και καταδικάστηκαν σε ποινή (3 ετών νομίζω) εξαγοράσιμη προς 5 (ναι πέντε!!!) Ευρώ την ημέρα;
Ένας φιλελλεύθερος σταματά να απαντά…
Γιατί η υψηλή κριτική και η γκρίνια απο ένα καναπέ είναι πολύ εύκολες…Και το κείμενό σας διαπνέεται όχι απο διάθεση για κριτική συζήτηση και βελτίωση (ή και κατάργηση) των όσων προτείνουμε αλλά διάθεση άρνησης. Και η άρνηση είναι εύκολη για τον καθένα…Συνεχίστε την άρνηση και μην προτείνετε τίποτα ποτέ…ίσως τελικά κάτι καλό βγεί και από αυτό
Αγαπητέ Stelios, πολύ ωραία αυτά που λέτε αλλά δεν μπαίνεται στην ουσία του προβλήματος. Το γιατί μόνο εσείς το ξέρετε.
Ας πάρω το παράδειγμά σας με τα Τέμπη.
Μία κακοσυντηρημένη νταλίκα υπερφορτώθηκε από μία εταιρία που πούλαγε τζάμια για να τα παραδόσει σε μια άλλη. Άρα έχουμε τρεις ιδιωτικές εταιρίες, που εν γνώση τους παρανομούν θέτοντας σε κίνδυνο την δημόσια ασφάλεια με μόνο σκοπό το κέρδος.
Οι αστυνόμοι σας φταίνε;
Τα λαμόγια των ιδιωτικών εταιριών είναι παρθένες;
Αυτή η νταλίκα ήταν επικίνδυνη πριν ακόμα ξεκινήσει το δολοφονικό ταξίδι της. Το ατύχημα θα γινόταν είτε στα 100 πρώτα μέτρα, είτε μετά από 150 χιλιόμετρα. Μήπως προτείνεται σε κάθε φόρτωση νταλίκας να είναι παρούσα η αστυνομία για να βεβαιώνει τυχόν παραβάσεις;
Τι να κάνουν οι μπάτσοι; Να κόψουν μια κλήση; So what; Την πληρώνουν ή την σβήνουν και συνεχίζουν ακάθεκτοι το φονικό τους έργο.
Γιατί δεν προτείνεται να δικαστούν οι υπεύθυνοι των εταιριών με τον τρομονόμο; 21 άτομα ούτε η 17Ν δεν έφαγε…
Από το 1996 στο 50% των ατυχημάτων εμπλέκονται νταλίκες. Μήπως ξέρεις το ποσοστό των εμπορευμάτων που διακινείται με νταλίκες; Μήπως ξέρεις πόσο είναι το αντίστοιχο στην Ε.Ε.;
Μήπως ξέρεις πως διακινείται το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ε.Ε.;
Για ψάξε βρέστα και τα ξαναλέμε ποιος είναι καναπεδάτος και κάνει υψηλή κριτική και ποιος είναι ρεαλιστής…
Τα πράγματα που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες χώρες δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα έχουν επιτυχία στο ελλαδιστάν. Καθότι είμεθα κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων που λέει ο Νιόνιος πολύ σωστά.
Τήρηση των νόμων από όλους. Όχι να κάνει την λαμογιά ο ιδιώτης και να περιμένουμε απ’ το κράτος να καθαρίσει την μπουγάδα.
Ο Konon έγραψε:
Έχω ακούσει πολλά για την ΦΣ, ότι είναι ελιτίστικη, ότι τα μέλη δεν έχουν εμπειρία από πολιτική κλπ. αλλά να την κατηγορούν οι κρατικιστές για συντηρητικότητα στις ιδέες, αυτό είναι ανεπανάληπτο!
Το post του φίλου παραπάνω, έχει λίγα επιχειρήματα και πολλές ειρωνίες, αλλά το μεγάλο ατού του είναι το μεγέθος. Σοβαρά, ποιός σκληρά εργαζόμενος έχει τόσο χρόνο να διαβάσει και να απαντήσει σημείο προς σημείο; Ενώ οι κρατικιστές έχουν ένα μεγάλο τακτικό πλεονέκτημα σε σχέση με εμάς τους φιλελεύθερους…. έχουν τοοοοόσο χρόνο στη διαθεσή τους.
Πoλύ σύντομα λοιπόν, το μέγαλο πρόβλημα του post είναι η έλλειωη βασικών οικονομικών γνώσεων και ιδεών.
Οι ιδιωτικές φυλακές είναι καλή ιδέα γιατί με λιγότερα λεφτά θα προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες.
Άλλο να μπορεί κάθε περιφέρεια να αποφασίζει το ΠΟΣΟ φόρο θα βάζει για λόγους ανταγωνισμού, και άλλο ένας ενιαίος φορολογικός συντελεστής στα εισοδήματα (επιτυχημένος παντού στο εξωτερικό)για να αποφέυγονται οι στρεβλώσεις στην αγορά.
Όλοι οι μετανάστες του κόσμου προτιμάνε να πάνε στην Αμερική με τίς στρατιές φτωχών, αλλά ο author μαζί με την Ελευθεροτυπία μάλλον θα ξέρουν κάτι παραπάνω.
Πέρα από το να χτίσεις στα δάση, υπάρχουν άλλες επωφελείς επιλογές που σέβονται το περιβάλλον, όπως Πάρκο κλπ. Και βεβαίως περιουσία του Δημοσίου δεν είναι μόνο τα δάση.
Όχι ο manager αλλά ο consultant συμβουλεύει (πολύ σωστά) να ιδωτικοποιήθει μια εταιρεία. Ο manager σκοπό έχει να αυξήσει την αξία της εταιρείας, αλλά κάποια πράγματα όπως η Ολυμπιακή με δημόσιους υπάλληλους μέσα, να γίνει blue chip απλώς δεν γίνονται.
Δέχομαι ότι υπάρχουν λόγοι για περισσότερη μονιμότητα στο δημόσιο, αλλά αυτή η μονιμότητα τότε θα πρέπει να συνοδεύεται με λιγότερο μισθό από παρόμοια δουλειά στον ιδωτικό τομέα και τουλάχιστον ίδια ποσότητα δουλειάς. Αλλιώς είναι απάτη.
Ο επαγγελματικός στρατός προφανώς θα είναι πολύ μικρότερος απο τον τωρινό -και προφανώς πιο αποτελεσματικός.
Θα μπορούσα να συνεχίζω να απαντώ και να κάνω 50 ακόμα σχόλια, αλλά δυστυχώς δεν έχω χρόνο.
Αυτό πού είναι σημαντικό είναι ότι ο λόγος που οι κρατικές επιχειρήσεις υστερούν παντού και πάντα, είναι τα κίνητρα. Ο ιδιώτης με κίνητρο το κερδος θα κοιτάξει σε μια ευνομούμενη και ελεύθερη αγορά να δουλέψει πολύ και να βελτιώσει το προιόν του. Από την άλλη το κράτος-επιχειρηματίας θέλει ψήφους και οι δημόσιοι υπάλληλοι να δουλεόυνε όσο γίνεται λιγότερο για τα ίδια λεφτά που έτσι κιαλλιώς υα πάρουνε. Μάντεψε ποιός είναι πιο αποδοτικός για την κοινωνία…
Καληνύχτα κυριοι.
Επειδή είμαι κρατικιστής και έχω πολύ ελεύθερο χρόνο κι επειδή δεν έχω βασικές γνώσεις οικονομίας…
Σου αφιερώνω τον ελεύθερο χρόνο σου.
Σου αφιερώνω τα 21 νεκρά παιδιά των Τεμπών.
Για να καταλάβεις πόσο αποδοτικός είναι ο ιδιωτικός τομέας για την κοινωνία.
Επίσης και το ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών.
Όπως και την καμένη Πάρνηθα.
30,000 στρέμματα ζήταγαν να τσιμεντώσουν εδώ και χρόνια και τα κατάφεραν αφού αποσάθρωσαν πρώτα τον κρατικό μηχανισμό. Το 70% των τομεαρχών της Πυροσβεστικής αποστρατεύτηκε όλως ξαφνικώς…
Πάρκο θα τα κάνουν τα καμμένα να είσαι σίγουρος. Τα ψιλά γράμματα μόνο να προσέξεις στο στεγαστικό για την μεζονέτα….
Για να κλείσω και ταυτόχρονα ν’ απαντήσω και στο comment του συνωνόματου.
Δεν έχω κανένα κόλλημα με τις ιδεολογίες. Προτάσεις θέλω.Και οι greek liberals δεν έχουν καμία πρόταση. Η μόνη τους υπεροχή από τους άλλους είναι ότι αυτοί είναι αφθαρτοι, Αλλά αυτό δεν τους κάνει απαραίτητα και ικανούς. Πολιτική με σημειώσεις απ’ το κολλέγιο και αποκόμματα εφημερίδων, δεν είναι πολιτική. Είναι τρικυμία εν κρανίω. Και είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται αυτή η χώρα εδώ που βρίσκεται.
Blues & Bikes 