Παγκόσμια Ημέρα
Ένα πράγμα που σιχαίνομαι είναι οι Παγκόσμιες Ημέρες Τάδε. Τις αποκαλώ Παγκόσμιες Ημέρες Λήθης.
Σήμερα ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο.
Μου λέει ένας ευαισθητοποιημένος για το μέλλον του κόσμου.
– Μην έρθεις αύριο στη δουλειά με αυτοκίνητο είναι η Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο
– Και με τι να έρθω?
– Έλα με το ποδήλατό σου ρε ‘συ.
Το άφησα εκεί…
Ήθελα να του πω ό,τι όταν έχεις ένα λευκό καθαρόαιμο άλογο δεν το ζεύεις με άροτρο να οργώσεις το χωράφι, για να σου δώσει τα εύσημα το χωριό. Το έχεις για να γυρίζεις ελεύθερος στους κάμπους και στα λαγκάδια, μακρυά απ’ το χωριό.
Αυτές οι νέες τάσεις, της ευαισθητοποίησης για τα πάντα όλα, τελικά είναι πολύ κουραστικές και ξενέρωτες αν μην τι άλλο.
Δεν λέω. Να έχουμε και το νου μας για το τι συμβαίνει γύρω μας.
Αλλά εδώ η κατάσταση έχει καταντήσει, σαν να να είσαι στο κρεββάτι με μια γκόμενα και αντί να τις πετάξεις τα μάτια έξω, να προσέχεις μην την πονέσεις.
Υπάρχει το ανάλογο μήκος μορίου. Μην το βάλεις όλο σου λένε…
Χέσε με ρε καραγκιοζάκο.
Γουστάρω να περπατάω στο downtown, να τρέχω με το αυτοκίνητό μου στα στροφιλίκια, και να ποδηλατώ στα δάση. Επίσης μ’ αρέσουν οι γυναίκες και οι κιθάρες, αν δεν στο έχω ξαναπεί. Να νοιώθω ενοχές;
Άρον την Παγκόσμια Ημέρα σου, σάλτα γαμήσου και φέρε μας τη είσπραξη σε πενηνταράκια, που λέγαμε και παλιά.
Τότε που δεν είχαν εφευρεθεί οι παγκόσμιες ημέρες.
Φυγομάχοι
Καταβάζεις το χωροταξικό σχέδιο από το internet σε μορφή jpg.
Κατεβάζεις την δορυφορική εικόνα των καμμένων από το EFFIS.
Τις βάζεις στο photoshop.
Είδες τι ωραία που δένουν?
Οι «ενεργοί πολίτες» [ισχύουν τα εισαγωγικά], θα χαρίσουν καμμένα δέντρα στο προεδρείο της Βουλής ως απάντηση δική τους.
Μόνο.
Για να ξέρουμε και τι λέμε.
Γιατί ως γνωστόν η απάντηση της φύσης στα καμμένα είναι αυτή:
Βέβαια για να το δεις αυτό πρέπει να πας λίγο πιο μακρυά από τα tredy μπαράκια της πόλης.
Θα μου πεις έχουν και τα δίκια τους οι άνθρωποι. Δεν σερβίρουν mojito στα δάση.
Διαπιστώνοντας το έλειμμα ο «όλα τα χτίζω, όλα τα τσιμεντώνω», αποφασίζει και διατάσει «κάθε δάσος και ένα αναψυκτήριο».
Όχι για το κολλητάρι του μωρέ…. Για τους φουκαριάρηδες τους «ενεργούς πολίτες»….
Να μπορούν να πίνους το mojito τους στη φύση…
Κατά τ’ άλλα οι «ενεργοί πολίτες» θ’ απέχουν από την διαδικασία των εκλογών, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την περιφρόνησή τους στο πολιτικό σύστημα.
Εκεί που έχουν την πραγματική δυνατότητα ν’ αλλάξουν τα πράγματα, επιλέγουν τη φυγομαχία.
Πιθανόν, διαισθάνονται ότι αν διορθωθούν τα πράγματα, θα λήξει και η σύμβασή τους.
Blues & Bikes 